Kader dediğin, akreple yelkovanın durağanlığına senkrozine halde göz kırpan saniye aslında,
Dönüp duruyor ve duyumsadıkların hesaplaşmanın galibi.
Belki çok pahalıya mal oldu kendini ona indirgemenin bedeli.
Açık arttırmaya çıktı aşk sonunda, blöftü belki, vermedi değerini öteki.
İstemediğinden değil, beceremedi; değer bilmek ona göre neydi?
İşte orda hoyratlığıyla sınanan dostluklar yüzüne vurdu üç beş cümle,
Anlamlarını kaybetmemek adına ruh kendini savunmalara bıraktı.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta