Kendine Güven Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Mutsuzluğumuzu kendimiz yaratıyoruz aslında
Kimseye güvenmemeyi bir öğrensek zamanında
Başkalarına güvenmeyi, bir bıraksak kenara
Yer yüzünün en mutlu canlısı biz oluruz aslında

Ümitlerimizi hayallerimizi bağlıyoruz başkasına
Oda dirhem dirhem bitiriyor acımasızlığıyla
Birilerini dahil ediyoruz umutlarımıza
Yıkılan dağılan yine biz oluyoruz sonunda

Kendi kendimize yalanda söyleyemeyiz aslında
Güvenip birilerini dinlersen can kulağıyla
Rüzgar gülü gibi döndükçe yalanlar, inanırsın
İster istemez kandırılan sen olursun sonunda

İhanette edemezsin kendi kendine, en azından
Kolun yetişmez, vuramazsın bıçağı sırtından
Olmaz yaran beren inlemezsin acılardan
Gerçek mutluluk sadece kendine güvenmekmiş aslında

İş işten geçmiş oluyor, belli bir zaman sonra
Tek başına topluyorsun, canında ki can kırıklarını da
Birileri düşüyor gözünden oluyor, paramparça
Sonra teşekkür ediyorsun onlara, beni ben yapıyorlar aslında