Kendine Gelse Bu Ümmet Bu Ramazan Ayında

Hiç bitmeyecekmiş gibi görünen bu karanlıkta, ağıtlarım son bulsa.
Ümmet bu derin uykusundan yeniden dirilircesine uyansa.
Ben hiçbir şey yapamayan, titrek yüreğimle avuçlarım da son dua.
Keşke seninle yeniden dirilse, kendine gelse ümmet bu Ramazan ayında….

Gözler kör, kulaklar sağır ve sanki kalpler mühürlenmişçesine takatsiz.
Sanırdım anne ve babası olmayan çocuklar sadece kimsesiz,
Arakan, Myanmar, Madaya ve Halep hiç olmamıştı bu günkü kadar sahipsiz.
Keşke seninle yeniden dirilse, kendine gelse ümmet bu Ramazan ayında….

Demokrasi bünyesinde zehirlenen gençlik kendinden geçmiş,
Aile ve toplum desen daha beter. Sanki hepsi büyülenmiş,
Yöneticilerimiz katliamlara lojistik destek vermekten çekinmemiş.
Keşke seninle yeniden dirilse, kendine gelse ümmet bu Ramazan ayında….

Tükenmişliğin eşiğindeyiz, fikirlerimiz kaygan, yollarımız sarmal,
Kardeş olarak dahi bir birimize tahammülsüz ve de samimiyetsiz.
Vallahi hem yetim hem öksüz hem de yoksuluz Hilafetsiz.
Keşke seninle yeniden dirilse, kendine gelse ümmet bu Ramazan ayında….

Beşeri olan bütün ideolojiler bir anda tepetaklak olsa,
İnsanlık hilafeti Medineli Ensarlar gibi karşılasa,
O zaman münafıklar kaçacak delik arasa,
Keşke seninle yeniden dirilse, kendine gelse ümmet bu Ramazan ayında…