Geçti ömür boş boşuna,
Vaz geç gönül bu sevdadan.
El çek benden, git işine!
Yaşayan bir hiç olmadan,
Kendine gel, geç olmadan...
Yalanı var, dolanı var,
Yarı yolda kalanı var.
Rezil-rüsva olanı var!
Kirli bohça açılmadan,
Kendine gel, geç olmadan...
Yetmedi mi ey muhannet?
Her attığın tam isabet.
Eden bir gün bulur elbet!
Başa durup seçilmeden,
Kendine gel, geç olmadan...
Civanı var, namerdi var,
Hem dermanı, hem derdi var.
Çakalı var, aç kurdu var!
Kesilmeden, biçilmeden,
Kendine gel, geç olmadan...
Sen bir garip Yesari'sin,
Kainatın beşerisin.
Semavattan içerisin!
Dört olur mu, üç olmadan,
Kendine gel, geç olmadan
Orhan BÖRÇEK(Ozan YESARİ)
Orhan BörcekKayıt Tarihi : 2.12.2007 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)