Kendine Gel Gafil Şair Kendine!

KENDİNE GEL GAFİL ŞAİR KENDİNE!

Haberin yok Kur’andaki şuurdan
Kendine gel gafil şair kendine!
Buna rağmen dem vurursun şiirden
Kendine gel gafil şair kendine!

Yalanları yazdırırsın kaleme
Ders verirsin güya ele âleme
Vesilesin binler gama eleme
Kendine gel cahil şair kendine!

Ne diyordu O “SURE-İŞUARA”?
Aç Kur’anı denenleri bir ara
Yoksa mutlak düşeceksin o nar’a!
Kendine gel gafil şair kendine!

Perin avcı sen benzersin tazıya
Cinler üfler sen dökersin yazıya
Ve de gemi hep alırsın azıya
Kendine gel cahil şair kendine!

Şaşkın, şaşkın tur atarsın ovada
Burnun gezer birkaç metre havada
Aklın fikrin aşklı meşkli davada
Kendine gel gafil şair kendine!

Yok, yazında şuur veren bir mana
Hizmet etmez asla dine imana
Hakka değil kul olmuşsun zamana
Kendine gel cahil şair kendine!

Ve girerek kör şeytanın safına
Sebep oldun onca insin gafına
İstiyorsan ermek Hakkın affına
Kendine gel gafil şair kendine!
Bundan böyle hizmet eyle sen dine!

Cihat ŞAHİN
02.08.2018-İZMİR