Kendine Gel Gafil Şair Kendine! -2-

Çalakalem gece gündüz atarsın
Dalaleti gerçek diye satarsın
Bir şiire onlar yalan katarsın
Kendine gel gafil şair kendine!
Ta’n eyleme sen dindara ve dine!

Bi-haberken hakka uygun edepten
Su-i edep çıkarırsın her cepten
Utanmayı yitirmişsin sen hepten
Kendine gel gafil şair kendine!
Sövüp durma sen dindara ve dine!

Her gâvurluk yer alırken yazında
Müspet bir şey çalmaz asla sazında
Bir arıza var sanırım hazzında?
Kendine gel gafil şair kendine!
Ulu orta sövemezsin sen dine!

Bak lügate gör ne imiş o şiir!
Niye yoktur acep sende o şuur?
Bu ne biçim bilgeliktir be şair?
Kendine gel gafil şair kendine!
Ta’n etmeyi bırak artık sen dine!

Mızrak gibi sarılmışsın kaleme
Sallıyorsun tehdit ile âleme
Hırlı dur da Hak’tan bela dileme
Kendine gel cahil şair kendine!
Çalakalem hücum etme sen dine!

Sahipsiz mi sandın yoksa sen dini?
Hangi dağda görüyorsun kendini?
Hedef etme bundan böyle son dini!
Kendine gel gafil şair kendine!
Hiçbir zarar veremezsin sen dine!

Bu sitede şair arar gözlerim
Şair gibi bir şairi özlerim
Ve ikazdır anlayana sözlerim
Kendine gel gafil şair kendine!
Bundan böyle hücum etme sen dine!