Kendine Gel, Gafil Oğul Kendine!

Kendine Gel, Gafil Oğul Kendine!

Terk ederek, Rab’dan inen hak dini
Fazla aştın, son yıllarda haddini
Helakete, uğratmadan Hak seni
Kendine gel, asi oğul kendine!
Vakit varken, dön yeniden sen dine!

Hubb-u dünya, zapt edince duygunu
İhmal ettin, dine olan saygını
Koyup kalbe, atin için kaygını
Kendine gel, şaki oğul kendine!
Dön yeniden, hayat veren son dine!

Sahip isen, bir gümansız imana
Her hususta, uymayasın zamana!
Daha fazla, yaşama da bi-mana
Kendine gel, mühmel oğul kendine!
Dön acilen, Hak’tan inen son dine!

Onca yıldır, haytalıklar yaparsın
Hak dururken, batıl yola saparsın
Müslümansan, nasıl dinden koparsın?
Kendine gel, gafil oğul kendine!
Daha fazla, sırt çevirme sen dine!

Mahvolmuşken, nice mümbit dünlerin
Neden aynı geçer senin günlerin?
Öte yanda, fayda vermez ünlerin
Kendine gel, cahil oğul kendine!
Bundan böyle, sırt çevirme sen dine!

Sahip olsan, tonlar ile paraya
Malik olsan, nice köşke saraya
Hiç birisi, gitmez asla oraya!
Kendine gel, fasık oğul kendine!
Daha fazla, arka dönme sen dine!

Geçti ömrün, en verimli dönemi!
Hala dine, vermiyorsun önemi
Uyarıma, deme de sen “Yine mi?”
Kendine gel, anut oğul kendine!
Daha fazla, lakayt kalma sen dine!

Melek-i mevt, gezer daim ensende!
Bulur seni, gizlensen de sinsen de!
Varsa eğer, zerre iman din sende
Kendine gel, tembel oğul kendine!
Daha fazla, sırt çevirme son dine!

Cihat ŞAHİN
14.06.2024-İZMİR