Kendine Gel Gafil Kişi Kendine!
Bu dünyada, gayet azdır zamanın
Kendine gel, gafil kişi kendine!
Tez amel et, varsa kalpte imanın
Kendine gel, cahil kişi kendine!
Hay’dan gelip, gidiyorken sen Hu’ya
Bel bağlama, mala, mülke tapuya!
Melek-i mevt, dayanmadan kapıya
Kendine gel, gafil kişi kendine!
Allah iken, her bir şeyin Halık’ı
Nasıl dersin, “benim mülkün maliki”?
Küllü beşer, baki yurdun saliki
Kendine gel, cahil kişi kendine!
Fani yerden, değerliyken baki yer
Kul “dünyaya ben aşığım” nasıl der?
Gün dolanda, yıkılacak bahir ber
Kendine gel, gafil kişi kendine!
Senden önce, yokken burda bir kalan
Ve de yokken, asla ondan kam alan
Olur musun, hala onda nam salan?
Kendine gel, cahil kişi kendine!
Onu cennet, zannetse de hep kâfir
Kâfir, mü’min, ancak onda misafir
Değil isen, eğer öyle bir kâfir
Kendine gel, gafil kişi kendine!
Bundan böyle, uy hakkıyla sen dine!
Cihat ŞAHİN
22.01.2023-İZMİR
Cihat Şahin
Kayıt Tarihi : 22.1.2023 10:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!