Kendine Gel Gafil Gönül Kendine!

KENDİNE GEL GAFİL GÖNÜL KENDİNE!

Başın çıkmaz hiç gafletin sisinden
Kendine gel gafil gönül kendine!
Kaçıp halkın cümle haram, pisinden!
Kendine gel gafil gönül kendine!

Vücudunda vatan tutar marazlar
Yasaklanır doktorunca çok hazlar
Buna rağmen hani dua, niyazlar?
Kendine gel gafil gönül kendine!

Bir yerlerde kalmadıysa takılı
Kullan artık alıp başa akıl’ı!
Bundan böyle olup yalnız Hak kulu
Kendine gel gafil gönül kendine!

Kaydolurken her yaptığın davranış
Devam eder sende nefse aldanış
Çok cahilsen bir bilene hal danış!
Kendine gel gafil gönül kendine!

Şu âlemin malı mülkü bir serap
Bir gün gelir olur tümü bil harap!
Gül tenine yurt olmadan şu türap
Kendine gel gafil gönül kendine!

Safa sürsen bu cihanda bin sene
Son deminde ana döner bil sene!
Ölüm darbe indirmeden ensene
Kendine gel gafil gönül kendine!

Bu rotayla gider isen zor işin!
Hayal olur imtihanda kar işin!
Yani seni nar’a atar gidişin!
Kendine gel gafil gönül kendine!

Menfilikte var kırılmaz rekorun
Müspete dön yoksa ser’de bir sorun!
Örnek alsın seni evlat ve torun!
Kendine gel gafil nefis kendine!

Ne anladın onca yıllık yaşamdan?
Karın nedir türlü giyim kuşamdan?
Elde ne var binler zevkli hoş andan?
Kendine gel gafil gönül kendine!

İşte geldin gidiyorsun bekaya!
Yüzün var mı peki Hakla likaya?
Varsa sende şayet biraz ar hayâ
Kendine gel gafil gönül kendine!

Kulluk için yaratmışken seni Rab
Elin açıp demiyorsun hiç ya Rab!
İstemezsen sonda olsun hal harap
Kendine gel gafil gönül kendine!

Ecel sana yakın iken elinden
Hata isyan eksik olmaz dilinden
Sorgu sual olunmadan halinden
Kendine gel gafil gönül kendine!
Yeter artık rücu eyle sen dine!

Cihat ŞAHİN
22.01.2020-İZMİR