Kendine gel ey gönül artık yanılma yeter
Yar diye bir yılana sarılmanı istemem
Acı verdin bedene ettin mecnûndan beter
Herkesi Leyla sanıp darılmanı istemem
Boşa gitmesin artık verdiğin emek aşka
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta