Kendine Dönüş Vakti Şiiri - Özcan İşler

Pazarda mal olanın, kaderidir satılmak,
Sana bağlı dur demek, ya da ona katılmak...

Şu varlık gemimiz ki, yan gelmiş yatacak gör,
Kurtulacak bir iki, milyonlar batacak gör...

Tespih devirleriyle mümkün değil arınmak,
Kapanıp mescitlere, zalimlerden korunmak...

Bitirsek, kaç asırlık efsunlu uykuları,
O vakit başlayacak Türk’ün yükselme asrı...

Onurlu yaşamayı gerçekten istiyorsak,
Bize koşmak düşüyor; durmak, yürümek yasak...

Gerçekleri anlatmak bilenlerin borcudur,
Şimdi görev zamanı, sevdaya vefa budur...

Yalan ninnileriyle, kararmadan tüm afak
Kalpleri aydınlatsın, hakikat nurlu şafak...

Kafayla uğraşanlar, hep başarır emin ol,
Çalışanlar kazanır, çalışmak tek çıkar yol...

Ayrılıklar öldürür, şart bize, birlik kurmak,
Güçlü olmakla mümkün, bu coğrafyada durmak…

Ne zaman ki insanlar, kendisiyle barışır,
Özgüvenle, inançla, dünya ile yarışır...

Büyük ülkü tufandır, boş hayaldir durdurmak,
Dehşeti çok yamandır, karşı çıkmak yok olmak...

Ne kandan göl olacak, ne kemiklerden bir dağ,
Çözüme yol bulacak, sevgiyle kurulan bağ...

Maziye yakışacak, bir yarın kuracaksak,
Kendine dönüş vakti; ey milletim diril, kalk!..