Bir cana can düşmüş, narı derinde
Dağına sis çökmüş, çıkmaz serinde
Devran döner durur, çarkın elinde
Kolları çekiyor kendine doğru.
Gönülden gönüle tıkandı yollar
Dikeni hayli çok sarmıyor kollar
Güzeli bezdirir, çirkini sollar
Yolları çekiyor kendine doğru
Goncayı ağlatan sabah Güneş'i
Vadiyi kuşatan dağın gölgesi
Bülbülü kınayan karganın sesi
Gülleri çeliyor, kendine doğru
Ekici bu elde fazla kalamaz
Gül kurudu saza bülbul konamaz
Anlamsız besteye göfte onamaz
sol, fayı çekiyor, kendine doğru
Kayıt Tarihi : 7.10.2010 09:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!