İnsan neyle beraberse o olur ona dönüşür.
Neye sarıldıysa, dünyaya onun g/özüyle b/akmaya başlar ve değişir.
İnsanın kendiyle yüzleşmeye yüzü yoksa başkalarının hatalarıyla oynar durur.
Teheccüt vakti geldi Azrail götürdü beni, ona gönlüm kaldı.
Rahman’ın yazdığı şiirleri okuyanlarla virdim Huu.
Aşığa her ayrılık duada bir bağdır.
Dinlenmeyi arayan bir ışık rüyası var gece hasretlerde.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
"Aşk" ,"Işk" kökünden türetilmiş bir kelime olup mana olarak da; sevenin sevdiği kişiyi -tıpkı sarmaşık bitkisinin kendisini ayakta tutan canlı payandalarına yaptığı gibi- severken boğup öldürmesi demektir. Onun içindir ki; Ne kitabullah'ta ne de lisan-ı Nebevide böyle bir kelime yer almaz. Kitabullah ve sahih hadislerde geçen tabirler "Hub" ve "Muhabbet" tabirleridir.
Kur'anda "Azrail" isimli bir melekten asla bahis yoktur. Ayetlerde geçen tabirler: "Ölüm meleği" ve "Ölüm elçileri" tabirleridir.
"EL HUBBU LİLLAH VEL BUĞZU FİLLAH- SEVMEK VE BUĞZ ETMEK YALNIZCA ALLAH İÇİN OLMALIDIR-" (Kudsi kaide)
Hamdolsun ki Rabbim lütuf ve keremiyle bizleri de bu kudsi kaidenin çerçevesi dışına çıkmamaya gayret edenlerden eyledi.
Hayırlı imtihanlar olsun inşaallah.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta