İnsan en çok kendine benzeyeni sever,
Aynadaki kırığı, içindeki sesi,
Kendinden bir parça bulduğu yüze
Sığınırcasına bakar, kırılırsa susar.
Ben seni o yüzden sevdim belki,
Bir bakışınla içimdeki çocuk uyandı,
Aynı yerden yaralanmışız sanki,
Aynı şiirin iki yalnız mısrası gibi.
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 21:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!