Hayat dediğin;
Bir nefes bir heves
Hiç bitmesini istemediğin
Kimi zaman ne nefes ne de heves
yeter
İçindeki bitmek bilmeyen
üzüntüleri
Ya da mutlu olma arzusunu
gidermeye
Güller gelir avuçlarına
Sonra solar zamanla
Sevgiden uçuşup yerleşir
yanaklarına buseler
Hasretinin en derin anında
Sarar seni hep istediğin o sıcak
huzur
Ya sonra…
Belki nankörlüğün seninle hep
yanında
Unutursun avucunun mutluluğunu
Kaybolur yanağındaki sevgi
Yalnızlık seninle kalmak
istediğinde
Kıskanç bir hüzün sokulur sessizce
İster kabul et istersen etme
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta