Kendine Şiiri - Binali Özdemir

Sen varsın bu dünyada
Ye kendine yat kendine
Pazarlık eder rüyada
Al kendine sat kendine

Beynine hiç his katmadı
İnsanlığı hiç tanımadı
Hiç bir gece aç yatmadı
Bal kendine süt kendine

Yetim, mağdur ne arasın
Neden el aleme yanasın
Evlada kalsın mirasın
Doy kendine yat kendine

Hasta fakir nene gerek
Neden yansın ona yürek
At içeri kürek kürek
Çal kendine yut kendine

Baş edilmez çene dilden
İyilik gelmiyor elden
Ne farkı var anofelden
Del kendine em kendine

Kan kusturdu hepimize
Mazlum olan geldi dize
Kundikli kandı ipsize,
Küs kendine sus kendine