Kendine dön…
Döndükçe kendine uç bir pervane gibi
İçine dön içindende öteye
Duyduğun en eski sese
suya da düşsen, havaya da karışsan
döndükçe özüne varırsın.
Her dönüş, varlığına bir iz,
nefesinin sırrına doğru bir adım.
Durduğun o ince çizgi yok mu,
işte orası asıl sensin.
Uzaklaştığın kadar perdedesin,
yaklaştığın kadar hakikattesin.
Kayıt Tarihi : 6.12.2025 23:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!