(bir adam’a…)
kendine
I
başkasına değil
kendine ölümü
bir adamın
urgana düğüm atışı kendine
adamın
II
güzel kıyısında uyanamadım
hayal ettiğim bir sahilin hâlâ
odamdaki çiçekler
şiir defterimde kuruyakaldı
her sabah pencereden uzatıyorum
ya bahar kokusunu duyursun
ya alsın artık diye
boynumu
III
meleşen kuzularım olacak
biliyorum
menekeşelerden başına taç yapan
bir sevdiceğim de
IV
katrandan bir gömlek sırtımda
yadigar değil
kendime
V
olsun… bir adam,
koşuyorum yine de
usanmadan
hayal ettiğim bir sahile
güzel kıyısında uyanmak için
şehir ıslanınca gece
bilesin, ağlayan benim, bir adam
başımı uzatıyorum hâlâ aynı pencereden
ya baharı koklayacağım
ya boynumu bırakacağım
şehre kar yağınca, günün bir vakti
bilesin, yaşlanan benim, bir adam
urganın düğümü çözülecek, gör bak
kuyudan su çekeceğim onunla kuzuma
taç olacak menekşelerini sulayacağım
sevdiceğimin
güneşi batarken şehrin akşam
aklında bulunsun,
kendine ölümü
başkasına değil
bir adam
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
yüregine sağlık mükemmel bir eser olmuş kalemine sağlik kardeşim yüreğinin dışa yansımasını okuduk tebik ederim 10+10 saygılar
beklentiler, hayal kırıklıkları ve hüzünle karışık tatlı tebessümler.. herşey var bu şiirde ve her satıra dağıtılmış. Okurken indim en diplere ve çıktım ynı zamanda gün ışığına... Böylesi bir ikilemle bir ruh hali bana çok dokundu.... o Adam bunu anladı.... saygılar Şiare.
derdi nedir bu sonbaharın..neden soldurur gülleri.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta