Sevgi dolu bir kızdı Ayşe
Hayata gülen gözlerle bakan
Yüzünde ki tebessümü eksiltmeyen
Bir sabah,
Evde herkes daha rüyasıyla cebelleşir iken
Giydi en güzel beyaz elbisesini
Oturdu penceresinin kenarına
Bir kendi
İçindeki kendi
Bir de için için sızlayan acısı
Üç kişiydiler orada
İçindeki kendi ile konuşuyordu
Derdi vardı, acısı büyüktü belli
Haykırıyordu, sessiz çığlıklar atıyordu
Üçü birden ağlaşıyorlardı
Suçlu aranmıyordu ki…
Ne yaptıysa bile bile yapmıştı sanki
Offf sesleri yükseliyordu
Susmuyordu içindeki kendisi
Ama yorulmuştu artık iç çekişlerden
Durdu birkaç dakika
Dondu sanki…
Sonra baktı gökyüzüne
Uçmak istercesine kaldırdı kollarını
Kapattı buğulu gözlerini
Bıraktı kendini pencereden aşağıya
Uçtu gitti karanlık dehlize doğru
O anda kimse yoktu yanında
Tek kendisi,
İçindeki kendi,
Bir de dinmek üzere olan acısı…
Gazete manşetlerindeki haberin üç tanığı vardı
Ama onlarda çoktan ölmüşlerdi…
Kayıt Tarihi : 6.8.2008 14:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok İyi Tanıdığım Güler Yüzlü Tatlı Dilli Bir Kızdı Ayşe Boyu…Babasının Marketinde Kasada Çalışıyordu…Markete Diye Çıktım Evden, Kapalıydı, Neden Kapalı Diye Sordum Çevredekilere Ayşeciğin İntihar Ettiğini Söylediler Ve Ben Şok Olmuştum… İnanamamıştım…Ta Ki Resmini Gazete Sayfalarında Görene Dek…İntihar Etmişti… O Gülen Gözleri Işıldamıyordu…Yoktu Artık…İçindeki Acısıyla Birlikte Gitti… Ama O Hep Yüreğimde Kalacak…
başkarınca incirçekirdeğini doldurmayacak sebeblerden sayılan çok kişi sırf gururları için hayatlarına böyle son veriyorlar ne diyelim ruhları şad olsun ve konyu işleyen duyarlı kaleme selam
Sevgi dolu bir kızdı Ayşe
Hayata gülen gözlerle bakan
Yüzünde ki tebessümü eksiltmeyen
Bir sabah,
Evde herkes daha rüyasıyla cebelleşir iken
Giydi en güzel beyaz elbisesini
Oturdu penceresinin kenarına
Bir kendi
İçindeki kendi
Bir de için için sızlayan acısı
Üç kişiydiler orada
İçindeki kendi ile konuşuyordu
Derdi vardı, acısı büyüktü belli
Haykırıyordu, sessiz çığlıklar atıyordu
Üçü birden ağlaşıyorlardı
Suçlu aranmıyordu ki…
Ne yaptıysa bile bile yapmıştı sanki
Offf sesleri yükseliyordu
Susmuyordu içindeki kendisi
Ama yorulmuştu artık iç çekişlerden
Durdu birkaç dakika
Dondu sanki…
Sonra baktı gökyüzüne
Uçmak istercesine kaldırdı kollarını
Kapattı buğulu gözlerini
Bıraktı kendini pencereden aşağıya
Uçtu gitti karanlık dehlize doğru
O anda kimse yoktu yanında
Tek kendisi,
İçindeki kendi,
Bir de dinmek üzere olan acısı…
Gazete manşetlerindeki haberin üç tanığı vardı
Ama onlarda çoktan ölmüşlerdi…
İzabell Tchavdarova
bu şiiri antolojide yayınlandığı gün küçük ayşenin yürek yakan öyküsünü büyük bir huşu içerisinde
okumuştum ibret verici bir hayat hikayesinin insan sevgisiyle dolu bir şair kalemiyle ölümsüzleştiği dizeler kutluyorum sizi sevgili jzabell benden on tam puan bu hüzün bulutu kadar güzel şiire ve şaire selam ve sevgilerimle cann...
yüreğimiz acıdı,
Allah (cc) rahmet eylesin,
vesselam,
ELAZIĞ'A SES OL Grubumuzun çok saygın kalemlerinden biri olup ''Mutluluğun yürek işi olduğunu ''savlayan Değerli Kardeşim Sayın İzabell Tchavdarova'yı HAFTANIN ŞAİRİ olarak sunmanın sevincini duyuyorum.
O,sessiz ve derinden giden arkadaşlarımızdan birisi.Dile kolay; tam 69 şiirin altında imzası bulunuyor.
Kendilerine grup içi diyaloglarımızda daha fazla gereksindiğimizi söylemeden edemmeyeceğim.
Duygularını yoğunca yaşayarak şiirlerine yansıtan birisi olarak,bunları Grubumuzla de paylaşacak sözleri vardır diye düşündüğüm Sevgili Kardeşim İzabell Tchavdarova'ya başarılar diliyorum.,
Şiir ufkunun sürekli aydınlık olması dileğiyle...
Necdet ARSLAN
ELAZIĞ'A SES OL GRUBU
YÖNETİCİSİ
TÜM YORUMLAR (49)