Araftayım, Nihal’im,
Ne nefes alabiliyor, ne de ruhumun kanatlarıyla yükselebiliyorum.
Ömrüm bir enkaz, altımda ezilen ben;
Soğuk, açlık ve sessiz çığlıklarla örülü bir labirentte bekliyorum.
Şeytanlar kör, sağır, dilsiz…
Vicdanlar, sessizliğin derin kuyusuna düşmüş.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta