Kendinden Kurtulmak Üzerine

İki yarımdan oluşur insan,
Bir sizin gördüğünüz,
Diğeri içerde yatan aslan,
Görünen egoizmi yaşarken,
İçerdeki ise tarih boyunca,
Tutsaklığa mahkum edilen,
Sen olacaksın her zaman.

Böyle olunca,
Her şeyde yarımdır insan,
Kendini katmıyorsan,
Aradığın bütüne,nasıl?
Nerede ulaşacaksın.
Kendinden,diğer yarımdan,
Koparak,nasıl,nasıl,
Bütüne tamamlayacaksın?
Hem bütünü isteyecek,
Hem egoizmini yaşayacaksın.

Çeliğe su vermek için,
Demiri ateşte iyice,
Kırmızı oluncaya kadar,
Kor ateş etmek gerek,
Demirle birlikte,ateş başında,
Sende pişeceksin ki,
Demirden çeliğe geçerken,
Çekilen aşk acısını,anlayacaksın.

Dışardaki; o duyargaları,
Dumura uğramış,
Kendinden kurtulacaksın,
Ve tam o zaman,
Birini kırmadan önce,
Sevda evini yeniden,
Yapmayı öğreneceksin.

Aynaya baktığında,
Gördüğün hala o değilse?
Sevda bahçesine girme,
Bırak çiçekleri aşk bahçesinde,
Sevmeyi öğrenmeden de,
Kırmızı gülleri derme.