Kendinden Kendine Şiiri - Hamza Süngü

Gönül tüterse gözüme
Siner dilime sözüme
Sefer ederim özüme
Göçerim kendimden kendime

Saklanırım bazen benden
Bazı fâş'ım candan,tenden
Gizlenirim her bedenden
Kaçarım kendimden kendime

Ân'a gâfil,günü sayan
Ariflere belli beyân
Saklı sırrım,bazen ayân
Açarım kendimden kendime

Canansızlık cansızlıktır
Gönülsüzlük onsuzluktur
Gönül göğü sonsuzluktur
Uçarım kendimden kendime

Can kadehe,aşkı doldur
Fakirlere bu mey boldur
Hayat ölüm,iki yoldur
Geçerim kendimden kendime

Gün gören o,kadim erler
Herkes Âdem olmaz derler
Kimmiş insan,kimmiş körler
Seçerim kendimden kendime