Kendinden Kaçamaz İnsan.

Niçin başka güneş,
Başka dünya ararsın?
Sevgiden kaçmakla,
Kendinden kaçarsın,

Kırdım diyorsan zincirlerini,
Köpeklerde asılır çeker,
Koparırlar zincirlerini,
Kaçarlar sonra,amma,
Halkaları kalır boynunda,
Kopardığı zincirlerin,

Benliğini arıtmayınca,
Neler beklersin öyle,
Kendi kendinle uğraşır,
Ne savaşlar edersin boşuna,
Tutkularının esirisindir,
Kıvranır içinde insan,
Çok çöküntüler içine düşer,
Sergiler ahmakça bir gurur,
Ancak; öldürücü yaralarını,
Bağrında taşır insan.

Ne kadar kaçarsa kaçsın,
Varacağı menzil birdir,
Gidecektir yalnızlığına,
En yalnız olduğunda bile,
Kendine,kendi içinde,
Kurmalı yeni bir alem,
Ruhu dertler içindedir,
Kaçamaz bir an bile,
Kendi içindeki,kendinden.

İnsanın erdemi,
Kendi kendisiyle yetinir,
Ne kurallara başvurur,
Ne gösterişe,ne laflara,
Olur kendine yoldaşı,
İşte o zaman özgürce,
Aşka,sevdaya,dostluğa,
Olur,en güzel arkadaş.