Kendince Sevmek İşte Şiiri - Murat Tugan

Hep acı çektiklerini söylerler,
Bir tek onların yüreği yanar,
Hiç düşünmezler karşı tarafı,
Bir tek onlar affedip,
Bir tek onlar sabreder.
“Çok mu seviyorsun” diye sorulduğunda;
“Canımdan çok” derler.
Ama canları sıkılınca,
Can yaktıklarını bilmezler.
“Kanımda dolaşıyor hayali” derler;
Hayali sebepten, hayati durum çıkarırlar…
Aslında çok sevmezler onlar,
Sevdiklerini zannederler.
Ve zannettikleri kadar, terk edilirler.
Hayatımın anlamı deyip dururlar,
“Hayatın kaç kişiden ibaret” denildiğinde;
O ve ben derler.
Ama hiç bir zaman “O” yoktur hayatlarında,
Kendi sevgileri ve yürekleri olur ortada.
Sevilmek umurlarında bile olmaz,
“Sevdim ya yeter” derler.
Karşısındakinin sevgisi önemli değildir, fakat!
Hiçbir insan karşılıksız sevemez, bunu bilmezler.
Belirli bir yerde miadını doldurur sevgileri,
Eğer ortalama yoksa sevgide,
Ve karşılıklı ortak nokta,
En kısa sürede bitmeye mahkûmdur.
Çok sevilip az sevilmeler bile,
Yeri geldiği zaman uygundur.