Kendin Sanarak Şiiri - Aslı Durak

kapandı bir kitap daha
yorumsuz kaldı satır araları
öksede saka mıydı bu kadın?
isyanın sularında şimdi böyle başı dik
sen yine iklimleri kendin kılarak git

gün gelir hatırlanır belki:
hiç bir şeyi anlamak için aşıp geldik her şeyi
ve yok artık kendimizden başka geçeceğimiz
dercesine yaşadık biz...
göğüs kafesinde çırpınırdı tutsak bir kuş
şaşardık nasıl da unutmuştuk derin ürperişleri
sen belki de hiç bilmeden
öperdin incinmişliğimi..

aradığımız ne varsa şimdi uzak ve yabancı
boşuna mı tutunduk umudun gök kuşağına
yine dolduramadı boş kareleri
umarsızca beklenen
bilmece tutkunu birileri

ben
yine
nereye göç etti kuşların
ey yitik ülke derim kendime
süzülürüm direnişin sularında başım dik
sen
iklimleri kendin sanarak
git.