Kendin için yolu bulmak

Gün gelecek sen kendini unutacaksın ama sen kendini unuttuğunda bile seni hatırlayan insanlar olursa onlar artık senin değil sensindir. Yaşın ilerledikçe karanlığın içinde kaybolacak ruhun çünkü anlatmak isteyip anlatamadığın, hissedip aktaramadığın o kadar çok şey birikecek ki sende bedenini seneler ruhunu keşkeler demleyecek.

Gün gelecek sevgilin, en yakın dostun, ailen anlamayacak olduğun gibi ve daha da acısı sende kendini anlamayacaksın ve kendini anlamadığın için özgüvenini kaybedip, pes edeceksin.

Ve işte yaradanımızın ışığı bugünler için var, biz kendimizden vazgeçtiğimizde onun ışığı parıldar ! İnsanın en büyük cihadı kendisine yaptığıdır zira kendinden büyük düşmanın ve yine kendinden büyük dostun yok hayatta. Bizler bir başkasıyla tartıştığımızı sanırken aslında kendimizle ve bir başkasıyla barışırken aslında kendimizle barışırız.

Allah 124 bin peygamber gönderdi ama hiçbirisi onu sevdiğimin yüzündeki bir gülümseme kadar anlatmadı, bırak ve izin ver hayatın kendisini anlatmasına, hayat her zaman en güzel şarkıyı söyler, hayatın şarkısı sessizliktir, sessizlikten rahatsız olan bir kişi Rabbini bulamaz. Sen ne kadar kendi romanını yazsan da noktasını hayat koyar.

Yine de kendin için en güzel karakteri kurgula ve oyna hayat tiyatrosunda zira senin kendine ihtiyacın olmasa da sevdiklerinin sana ihtiyacı var, bu yüzden ağlasan da gül, bu hayat samimiyeti kaldırmaz.

Bizler kelebeklerden kendimizi üstün görmemeliyiz, insanın payına düşen çevresindeki herkesi rahatsız etmesine rağmen özgürce attığı kahkahalar kadardır bundan ötesini yaşamadık ve bu bir kelebeğin ömrünü doldurabilecek kadar yeterli mi?

Ve asla bir kez daha limanında dinlendiğin bir kalbi kırma zira kırarsan bir daha aynı limanı bulamayabilir, gemini yorgun argın uçsuz bucaksız okyanuslarda kaybedebilirsin. Bir kişi seni seviyorsa her türlü affedilmeyi hak etmiş demektir çünkü insanı sevecek insan sayısı bir elin parmaklarını geçmez ve birini sevebilmek bu dünyadaki en zor işlerden biridir. Sevgi üretilmesi en zor duygudur, bunu senin için üreten biri varsa onu yalnız bırakma.

Gerçekten kimin yanında kendin gibi olabiliyorsan onun yanında ol ve onun yanında olduğun gibi ol. Unutma ki her kim seni kalbinde ağırlamışsa bir gün ya o yada sen olmayacaksın bu yüzden özgürce paylaş duygunu, kelimelerin yetmiyorsa gül, gülümseyişin yetmiyorsa ağla, gözyaşların yetmiyorsa sarıl ama asla seni seven bir kalbi yalnız bırakma çünkü sonrasında ki pişmanlığı bu dünyaya gelmiş en büyük şair bile anlatamaz.

Şair bir çok şeyi yaşadı, hissetti ve anladı ve diyor ki insan olan bir kez yaşar ve bir kez ölür, bundan başka her ölüm ve doğum kendimize ettiğimiz hakarettir, benim anlatmak istediğim şeyleri anlatmaya gücüm yetmezse bir denizin dalgasında ki güzelliğe bak, bir ormanın sessizliğin seyret, bir şairin satırlarını takip et, oda sana aynı şeyleri anlatacak.

Ölüm kötü bir şey değildir, ölüm bu dünyada insanın başına gelebilecek en harika şeydir ! zira ölüm sayesinde insan özgür olabilir ve hayatı anlam bulur. Etrafını çevreleyen karanlığa bak ve bir gün ölüm olacağını düşünerek hareket et. Ölüm seni eyvallah demekten kurtulan yegane gerçekliktir zira bir gün öleceksen hiçbir şeyin senin üstüne sonsuza dek hükmü yok demektir.

Ölümden korkma, ölüm sade ve sadece, hayattan kork çünkü o iki yüzlüdür fakat bu iki yüzlülüğe karşı ölüm sevgi dolu bir baba gibi seni kucaklar ve sana kavga etmek için gerekli güveni verir ! arkanı ölüme yasla ve hayatla elinden geldiği kadar dalga geç.

Hayatı çok fazla önemsersen kafayı yersin, hayatı hiç önemsemezsen yine kafayı yersin bu yüzden insan her zaman orta yolu bulmalıdır.

Kendin için en güzel yolu bul ve onu kimsenin senin elinden almasına izin verme.

-Sergen Durgut