Kendin Ettin Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Hiç üzülüp yerinme,
Hiç boş yere dövünme,
Artık bana görünme;
Kendin ettin, kendin bul.

Önünde diz çökmüştüm,
Çok gözyaşı dökmüştüm,
Sen ise reddetmiştin,
Kendin ettin, kendin bul.

Ne bakardın, görürdün,
Ne bir selam verirdin,
Beter yüz çevirirdin,
Kendin ettin, kendin bul.

Yalvardım ben, güldün sen,
Ne olurdu güvensen?
Önemi yok sevmesen;
Kendin ettin, kendin bul.

Gönül verdim, reddettin,
Ben ağladım,sen güldün,
Gururlandın, övündün,
Kendin ettin, kendin bul.

Ben mahvoldum uğrunda,
Var mıydı suçum bunda?
Geçti ömrüm ardında,
Kendin ettin, kendin bul.

Şimdi sen kaldın sana,
Artık kına yaksana,
Beni artık arama,
Kendin ettin, kendin bul.

(MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 19-20/100)