Kendin Ettin, Kendin Buldun

Sarayları el âleme bıraktın,
Bir çöplüğe gelin oldun akılsız.
Duygumuzun kitabına hor baktın,
Avcılara sülün oldun akılsız.

Yollarını bekliyorken caneşin.
Yakışmadı yücelerden inişin.
Sevgisiyle ısınırken güneşin,
Kör karanlık yola daldın akılsız.

Hasret midir sevdamızın son adı?
Kaderimiz mutluluğu sunmadı.
Kerem bile benim kadar yanmadı,
Gelecektin nerde kaldın akılsız?

Çölde buldum her yaranı sardım da,
Uçup gittin, nar bıraktın yurdumda,
Gözlerinin imzasını derdimde,
Bırakarak aşkı sildin akılsız?

Hiçbir güzel dayanmazdı fendime,
Hurilerden seni seçtim kendime,
Sadık kaldım yeminime andıma,
Kendin ettin, kendin buldun akılsız.