Kendin Edip, Kendin Bulma Arkadaş!

Kendin Edip Kendin Bulma Arkadaş!

Ne edersen, sonda onu bulursun
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!
Bed yaşarsan, sonra nadim olursun
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Pıtrak eken, buğday koymaz ambara
Ne atarsan, onu saklar kumbara
Odun olmak, hoş değilse el-har’a
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Mut’un için, inmiş iken din dar’a
Karşı çıkıp, dönme Hakka kindara!
Ve sonuçta, sokup kendin sen zora
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Hakikaten, zor değilken ibadet
Verir iken, sabredene saadet
Terk edeni, bekliyorken felaket
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Bedbahtlığa, sebep iken masiyet
İşleyende, kalmaz iken haysiyet
Benden sana, budur daim vasiyet:
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Der-hatır et, Âdem ile Havva’yı!
Öğren artık, mühim olan davayı!
Çoklar gibi, ilah yapıp heva’yı
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Haram hazlar, bir parmaklık bal iken
Ona kanmak, akla uymaz hal iken
Böyle yapan, ancak, ehl-i dall iken
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Rabbe kulluk, vesileyken tam muta
Uymaz mısın, ondan gelen komuta?
Nefse uyup, sırt dönerek umut’a
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Şifa iken, Hakka uyan dost sözü
Açmaz mısın, hala ona de özü?
Gerçeklere, kapatıp da sen gözü
Kendin edip, kendin bulma arkadaş!

Cihat ŞAHİN
06.04.2022-İZMİR