Kendimle Yüzleşme Şiiri - Sevinç Canbek

Ben, beni arıyorum heryerde,
Geçen yılların hesabı, görülmedi nedense?
Bulabilirsem eğer, yüzleşeceğim kendimle.
Nasıl teslim ederim özgürlüğümü?
Zamanın savurduğu kemend'e

Hatırlıyorum da;
Hani acılarla başedemediğimde
Habersizce gitmek isterdim
Bilmediğim şehirlere
Takılıp trenlerin peşine

Kaç kere bilmem kaç kere
Dedim ki
Yer yarılsada girsem içine

Sahildeki kırık bankın üstünde
Dalıyor gözlerim engiiiin denize
Arabalı vapur yanaştı iskeleye
İnen yolcuları sayıyorum gözümle
Göremiyorum kendimi onların içinde
Diyorum ki gelmedin yine yüzleşmeye

Olmasaydım ya zaaflarımın esiri
Akrebin zehiri gibi
İnsanların üstümdeki tesiri
Müebbet hapis almış mahkum gibi
Ziyan ettim seneleri
Gelmedin ziyaretime
Senin niyetin yokmu yüzleşmeye

Yonta yonta şeklini verdiğim sevginin
Görülmedi örneği
Bu kadar sevdim diye sanki
Şehrin orta yerine heykelim mi dikildi?
Yanılıyorsun unuttum sanma sakın yüzleşmeyi
Tamam, tamam gelmeyeceksin
Kazma kürek getirin gömeceğim geçmişi

Aranıyor ilanı yapıştırdım bütün ağaçlara
Okursan eğer sakın duyarsız kalma
Aslında sadece sarılmak istiyorum sana
Boşver hiçbir soruyu cevaplama
Yüzleşmeyi iptal ettim
Kaldığımız yerden devam edelim yaşamaya