Kendimle vuruşuyorum Şiiri - Erdem Bağcı

yine gün bitti akşam oldu....
karanlıklara karışıyorum....
boşalan şişeler tekrar doldu....
kadehlerle yarışıyorum....

silemedi yüreğimin gamını....
tüm acılara da alışıyorum...
yıldızlar kapladı damı mı....
mehtapla buluşuyorum....

kendimle baş başayım....
kumlar oldu döşeğim....
hay aklıma şaşayım.....
bu hayata alışıyorum.....

dalgalar vuruyor sahile...
sensizlik dayanılmaz çile....
bir zamanlar seninle el ele....
gezdiğimiz kumlara karışıyorum....

uzaklardan bir müzik sesi....
aşkımızı çalıyor bestesi....
vuruyor at gibi çiftesi...
kendi kendimle vuruşuyorum...

ah diyorum deli oğlan....
sensin saçlarını yolan...
hep hıçkırıklara boğan....
kederle buluşuyorum....

rüzgar çıktı artık üşüyorum....
şişelerde boşaldı susuyorum....
mehtaba derdimi kusuyorum....
yaşamaksa ben yaşıyorum....

sabahlar yine olacak....
güneş aynı doğacak....
dertler çoğalıp boğacak....
sanki deli gibi koşuyorum.....

ayağıma batan taşları....
ıslıyor gözüm yaşları...
hala aklımda bakışları....
acılarla kanla barışıyorum...

bir duvar dibine sızmışım....
kanımla ismini yazmışım....
altına bir kalp çizmişim....
sanki seninle konuşuyorum....

şafak söküyor tepenin ardından....
yine ölmedim ölemedim derdinden...
ah şu gurur diyemedim geldim ben....
ben benle böyle hep boğuşuyorum....