Kendimle Söyleşiler(II)

BİR TANE GÜNEŞ GÖRÜYORUM.....!

.............Olmak sözcüğü … Olmadığım, olamadığım zamanları düşürüyor aklıma… Zihnimden uzaklaştırmak istesem de gelip oturuyor… İzinsiz konukluklar yaşatıyor bana… Doğadaki taşların gelişi güzel sıralanmasıyla oluşan bir pınar başındayım. Gökyüzüne çeviriyorum başımı.Kümelenmiş beyaz,siyah bulutlar mavi zeminde vals yapıyorlar sanki. Bulutların fırfırlı eteklerine asmak istiyorum düşüncelerimi.. siyah bulutlar seçmiyorum.. Maviliğin sarmaladığı beyaz bir buluta, yüklemleri başta yada sonda olması fark etmeyen cümleleri diziyorum..Evrende salınsın istiyorum. Dağılsın düşüncelerim.. Uzanıp içinden harfleri almak için çabalayanlar olursa, rüzgarların yardımıyla eğilip verebilsen
keşke diyorum bulutlarla söyleşirken..! Onlarda yan yana dizip, sevdiklerine hediye etsin. Beyaz ile mavi karışımı hediye paketi içinde. Dilek işte, hep dileriz ya kendimiz için yada başkaları için olamayacağını bilsek bile….!

………. Nereye bakıyorsun..? diyen bir ses kurduğum cümlelerin ortasına gelip oturuyor… Kelimeler dağıldı. Harflerin hepsi bir yana savruldu.,Oysa ne güzel yerleştirmiştim, dizmiştim sevda sözcüklerini.. En görkemli şiir olacaktı, atmosferin yeryüzüne ortanca uzaklığında ki bulutunda… Deniz fenerinin yanıp sönen ışığı gibi.. bir görünüp bir kaybolacaktı kısa fasılalarla.. Bulutlar birbirine ardı ardına kaynaşırken rüzgarlar, sözcüklerimi kaybetmemek için savunmaya geçecek, esinti yönlerini ayarlayacaktı. Her şeyi düşünüp, her olasılığı hesaplayıp yazmıştım yüreğimin seslerini…!

……….. Başımı çevirdim, kelimelerimin katline neden olan sese doğru,içimde dizginlenemeyen yükselen bir öfkeyle… Mavi mi.. yeşil mi.. kahverengi mi bilemediğim bir çift gözle karşılaştı gözlerim…. Alnına düşen perçemini yana doğru çekmeye çalışan ellerini gördüm. Sonrada ellerinin pürüzsüz yuvarlak kıvrımlarında, parmaklarında kaldım bir süre.. Beceriksizce saçlarını kaldırmaya çalışan yüze uzandım perçemini kaldırdım gözlerinin önünden. Anladım ki ürkekliğinden yapıyor o hareketi. Bana sorduğu soruya pişman olmuş, beni ayırdığı hayal dünyamı hissetmiş olmanın pişmanlığı vardı yüzünde. Tüm öfkem uçtu gitti… Ürkerek bakan, meraklı bakış aldı hepsini…
Nasıl anlatılır şimdi! Düşündüm bir an… Bu küçük kıza ne anlatabilirdim.. “Bulutlara yazıyordum en güzel aşk sözcüklerini’ diyebilir miydim..! Eğildim onun görüş hizasına ve elini indirdim saçlarından.. eteğinin ucunu avuçlarında toplamakla, kıvırmakla meşgul olan diğer eli ile birlikte ellerini aldım ellerimin arasına…..
___Sen okumayı biliyor musun? dedim ….
Gözleri parladı ses tonumu duyunca.. Gülümseme oturdu yanaklarına derin bir iç çekti. Göğüs kafesi bir indi bir kalktı…
___“Bilmiyorum” dedi sadece…Bilmediğinin üzüntüsü sardı bir an…. “Bu yıl okula gideceğim, öğreneceğim her şeyi, okumayı ve yazmayı” dedi peş peşe.. heyecanla…
Rahatlamış haliyle sorduğu soruyu tekrarladı yine,
___ Öyle uzun süredir buradayım ki.. beni fark etmedin, bende onun için sordum”.. dedİ.
yine kırıştırdı gözlerini.. ve kırparak göz kapaklarını gökyüzüne çevirdi başını…
___Ne görüyorsun orada? ” dedim bu kez ben…
Başladı saymaya
___Kuşlar görüyorum…Bir tane bulut görüyorum. Bir tane güneş görüyorum
Bir tane….... Durakladı bir an…
___ Evet başka dedim….
___Bir tane mavi görüyorum…
___- Başka, başka diye yineledim usulca..
....soran gözlerime baktı….. Yutkunarak;
____ Annemi görüyorum, babamı görüyorum, bebeğimi görüyorum.. Ayşe’yi görüyorum, ay dedeyi görüyorum… yıldızları görüyorum….
Arkası kesilmiyordu gördüklerinin. Sustuğunda dedim ki….

__Çok güzel…Bunları görebilmen, çok güzel.. şimdi okumayı bilmiyorsun, ben bir yazı yazıyorum oraya. Eminim öğrenince okumayı, onu da görecek ve okuyacaksın…” Ayağa kalktım elimi havaya kaldırıp harfleri havada yazdım.Yan yana getirdim sözcükler oluşturdum…
__ Bu cümleler bulutların yüzünde seni bekleyecek….! Zamanı geldiğinde buluşursun onlarla dedim gözlerinin içine bakarak.
__’Tamam, peki. dedi usulca.
Ellerini kavuşturmuş birbirine başını hafifçe önüne eğmişti. Başını kaldırdığımda hafifçe gözlerini görmek için..
Gülümsediğini ve gözlerinin de güldüğünü…. yüzünde bir sevinç dalgasının estiğini gördüm.
……..O kız çocuğu hala düşüncelerimi okuma çabasındadır eminim. Yazıp yazıp bozuyordur ben gibi düşüncelerini.. Ben gibi sevdasını, yüreğinin sesini ulaştırmaya çalışıyordur. Yürekten konuşmaya hasret ve öyle insanlara aşıktır… Ben gibi…