Yıllar sonra ilk kez karşılaştım,
Kendimle.
Konuşmadım ilk önce
İzledim sessizce
Değişmiştim biraz,
Saçlarım beyazlamış,
Alnımı biraz kırışık almış
Belli, görüşmeyeli yılları aşmış.
Çekinmiştim önce,
Konuşmadan izlerken dikatlice
'Neden böyle bakıyorsun? ' der gibi
Bakmıştı yüzüme.
Fırsattan istifade
Cesaretlendim bir an sordum:
“Nasılsın dostum”
Sonra sustum,
O da sustu.
“Halimden anlaşılmıyor mu” der gibiydi.
“Ben iyiyim” dedim,
Güldüm...
(istanbul 2003)
Murat AtalarKayıt Tarihi : 13.8.2007 13:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Mutluluğa özlem kalmış anlarda, Bu halin devam etmesiyle Yıllar sonraki Murat'ın nasıl olacağı..
![Murat Atalar](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/13/kendimle-sohbet.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!