Kendimle sızıyorum
Bugün halim hal değil hislerim ölmüş sanki
Hiçbir şey tat vermiyor acılar çekiyorum,
Zamanı sorma bana yaşadığım bu anki,
Dolandığım her yere hüznümü ekiyorum.
Sanki ruhum yok gibi ceset gibi gezerim,
Beni gören dostlarım yaşıyorum sanıyor,
Hayat acı veriyor yaşamaktan bezerim,
Yüreğimde yaralar sanki başka kanıyor.
Kâğıda dökem dedim kâğıt kabul etmedi,
Kalemime yaz diye durmadan kızıyorum,
O da isyan eyledi dedi derdin bitmedi,
Acılara sarılıp kendimle sızıyorum.
Bozbayır’ın bozdular genini dokusunu,
Sevdim diyen dostlar da halini hiç sormuyor,
Artık hissedemiyor mutluluk kokusunu,
Hak istemezse eğer kimse mutlu olmuyor.
Kayıt Tarihi : 29.11.2020 13:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halife Bozbayır](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/29/kendimle-siziyorm.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!