Kendimle Şavaşım Şiiri - Nurcan Bingöl

Bir kor düştü içime seni görünce
alev alev yaktın önce ılılk ılık estin kalbime
sonra da titredim buz kesti bedenim birdenbire
bakışınla döndüm deliye
aşk kıvılcımlarını çaktı derinlerde
şimdi bir dert var içimde
kimsenin anlamadığı
anlatılmaz biçimde
savaşıyorum seni gördüğümden beri duygularımla
mantığımı zorluyorum ama; nafile
aşık mı oluyorum acaba?
kendime hakim olmam zorlaşıyor günden güne
yenik düşüyorum aşkın büyüsüne
ne kadar zorlusamda olmuyor kahretsin ki
aşk hükmediyor beynime
deli gönlüme söz geçmiyor
ne kendimle savaşım bitiyor
ne de içimde ki yangınlar
küllenmeye ramak kaldı tutuşuyorum
kendime şavaş açtım ya ne fayda
aşk galip kendimle savaşımda
yenildim, teslimim aşk sana...