KENDĪMLE SAVAŞIM
Issız bir çöldeyim büküldü belim
Koskoca dünyamda daraldı yerim
Oyun gibi gelir artık kaderim
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Boyumdan büyük hayaller kurdum
Bitmedi içimi kemiren kurdum
Bütün cihana ben düşman oldum
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Dost diye saydığım nefsim yalanmış
Aslında ömrümü benden çalanmış
Gözle görülmez sinsi yılanmış
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Başkasını taşladım kemiksiz dille
Uçurdum sözleri tutulmaz elle
Boşuna taşıdım ağır bir kelle
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Dokundum gönüle yerle bir ettim
Kendimi aynada öyle seyrettim
Yaşarken dünyayı biran terk ettim
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Sorular ağırdı kulaklar sağır
Çeksen de boş idi aslında kahır
Ha bir saray ha da bir ahır
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Deydimi deseler bilirim deymez
Gururum batsın hiç boyun eymez
Toprak olmamış kendine gelmez
Kendimle savaşım bitmedi gitti
Recep altunkaynak
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 13:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!