Kendimle Köşe Kapmaca Şiiri - Aslı Demirel

Yine gece
Yine delirtti kaleme sevdalılığım
Uzak dur
Rahat bırak
Olduğun yerde kal diyorum
Hayret ki ne hayret
Bürünmek için dipsizliğe bir bahane buluyorum

Yine gece
Bu sefer hangi kapıdayım şiir söylesene
Koca dünya
Dünya dolusu hüzün
Devasızca sığınacak mürekkebime

Ahh ahh
Hüzün
Tamam yakışıyorsun şiire de
Her şiirle ben de yar'lar aşıyorum
Uçurum kenarlarına bıraktığım
Tırnak izlerimde kanıyorum

Bir oyundu sigara içmek kahve yanında
Şimdi öyle mi yaa
Şiir yanı efkar bağdaşıyım dumanında

Gece seviyor muyum seni
Sen mi aşıksın bana
İki elin hep yakamda
Yalnız da kalamıyorum ki
Raks ediyor kelimeler karanlığında
Bin gülüş
Bin ağlama çınlıyor parmak izinde
Ben aralarında düzenlediğim
Seferlerin yorgunu
Tutuyorum sessizce gece oynaşımın yolunu

Bazen
İsyan edip yastığıma koşuyorum

Yaa
Kalsanıza yerinizde

Kendimi kalabalık bir yatakta buluyorum
İttirip düşürüyorlar acımasızca
Sığamıyorum kabıma

Ve
Nice hücumlar kibrit çöpü oluyor gözlerime
Kaleme esir
Deftere sevdalı
Atıyorum şiltemi şiir döşeğime

Anlaşıldı bu gece de
Seherle
Serin sabahla
Randevudayım
Kahretsin yine
Kendimle köşe kapmacadayım

Diyorum ki
Defter kalem
Bıraksam başbaşa sizi
Hıııhhh
Nasıl da güldürdüm kendimi
Allah iyiliğimi versin
Yüreğimi bırakamıyorum ki

Öyleyse
Kimselere söz verme hüzün
Sahiplisin
Bu gece de benimlesin...

(25 05 2007)