Kendimle Kavgam Şiiri - Kemal Berk

Her gelen vuruyor sazın teline
Dost yürekten, düşman ayrı yerimden
Akıl kalmaz oynar hemen yerinden
Akıl fikir kalmaz kavga ederken
*
Gül dediğim gülmez oldu yüzüme
Dikenleri batar oldu özüme
Konuşurken bir de baksan sözüne
Hal bırakmaz her gün kavga ederken
*
İnsan, hiç olur mu kendine düşman
El insaf olmayan sayılırmı insan
Yaptığım zulümden utandım şu an
Geçmiş günlerimle kavga ederken
*
Yalvardım yakardım aman dilerken
Boynumu bükerek sukut eylerken
Arzuhal ederek bir bir eklerken
Aynanın başında kavga ederken
*
Dilden düşen sözler yaktı gönlümü
Canlar yakan gördüm ruhsuz ölümü
Dönemedim güzelliğe yönümü
Vara yoğa her gün kavga ederken
*
Kül özü şahlanmış ata bakarken
Kinimi nefreti her an kusarken
Şu halime ömür boyu ağlarken
Utandım kendimden kavga ederken

Kemal'eren Kemal Berk
04.01.2022