Kendimle Kalmak Şiiri - Elazığlı Mustafa ...

kendimle söyleniyorum
mümkün mü başıma gelen
beni dinlemeden gittin uzaklara
bir merminin çarpması kadar
sarsıldım ,düştüm ,yerlerdeyim
kendime gelemedim
kalbim parçalanıyor
yaz esintisi kuşlar geçiyor
sahile vuran dalgalar sesleniyor
gökdelenler işgal etmiş şehri
ve senin terk edişin
karanlık çökünce ara beni
neredesin ?
habersiz kaldığım her gün
ne şehri görüyorum
ne de hayattan sesler duyuyorum
yaşamıyorum
yalan söylüyorum kendime
acı çekmiyorum diye
gece yarısı yağmuru başladı
ağaçlara camlara vuruyor yağmur
bir haber senden bekliyorum
kapıları pencereleri açtım
kendi kendime söyleniyorum .

15.11.2024 / Üsküdar