Sızlatır mı şimdi dersin acılar
Yol neredir yolcu nerededir
Kış unutulur oldu benim buralarda
Sızılar yağıyor kurak düşlerime
Kirpiklerim ateş misali yakıyor gözlerimi
Kırıştı ellerim ceplerimde
Uykularım kimsesiz biçare
Hiçbir şiir hiçbir şarkı anlatamıyor özlemimi
Cehennem çukuru bastığım her kaldırım
Varoluş sancısı mideme vuruyor
Varoşun acısı da denilebilir bu acıya
Bir ölü vardır bu yolda görmezden gelmeyin kaldırın
Gün biter söz biter
El açarsın semaya çare dilersin
Cahil kalırsın bir gecede
Kitapların yırtılınca söz biter
Sonra sonra dersin
Yarına uyanmaya çalış tüm umutsuzluğunla
Kaçıp bırakmak istersin bütün anıları anları
Sonra sonra yavaş yavaş içini yersin
Duvarlar ağlasın bana
Gökyüzü küssün bana
Baharlar açmasın
Ölürsem öleyim umut içinde kana kana
Bir ölüm sessizliği bir fırtına boran
Efil efil es ey rüzgar başımı öne eğdir
Taş oldu dudağım kaya gibi
Nicedir yok halimi soran
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 17:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!