Kendimle Başım Dertte Şiiri - Mustafa Bayar

Nasıl yapsam bilmiyorum,
Kendimle başım dertte.
Çırılçıplak bir cesaretle başıboş kaldım,
Uzak köpek ulumaları,
Vakit gecenin bir körü.
Bu yılışık kaldırımlarda kendimle bir başıma,
Ve başım olmaz işlerde.
Ne yapsam bilmiyorum,
Başım dertte kendimle…

Bu nasıl iş bilmiyorum,
Yıllardır nasıl katlanabildim kendime?
Bu savaşlar, bu yıkım, bu enkaz…
Eli kolu bağlı bu ceset…
Bilir mi kör kurşun barutun kokusunu?
Ah… Bu karanlık, bu cesaret, bu korku…
Bu nasıl iş bilmiyorum,
Yıllardır kendime nasıl katlanabildim?

Sen bilmezsin sahi; ama ben beni bildim bileli,
Hep böyle kendimle beraberim.
Kaç insan kazandım,
Kaçını kaybettim.
Kaç kez ellerimi tanıdı yüzüm.
Bu haykırışlar, çığlıklar…
Bu gecenin körü, bu ulumalar…
Daha kaç kez tadacak yüzüm ellerimi?
Sen bilmezsin sahi; ama ben beni bildim bileli,
Hep kendimle beraberim böyle…

(Hercaî)