Kendimle Şiiri - Zeynep Karacaa

seninle konuşmak
raylarda gözü kapalı yürümek gibi
adımlarım sıklaştıkça
ensemde duyuyorum tren sesini

seninle konuşmak
bilmediğim şehirlere biletsiz gitmek
plansız ve kaçak
arka sokaklarında kaybolmak şehrin
duvarlarda yazan şiirlerden
kendime fal bakmak

seninle konuşmak
yeniden nefes almak
öldüğümü sanırken
dirilmek
ve yeniden ölmek

seninle konuşmak
buzdan bir şatodan
beni ısıtmasını beklemek kadar anlamsız
kilitli kapıların
birden açılmasını dilemek kadar gereksiz

seninle konuşmak
bazen kendi kendime konuşmaktan farksız
iyi bir dinleyiciğim ben oysa

.z