Kendimizi Unuttuk Şiiri - Ekrem Karadağ

Zaman denilen döngüyü durdurmak mümkün müdür?
Sahne aynı oyuncular değişiyor çoğu zaman,
İnsan diriliyor öncekiler gidiyor her an,
Evrilmek devrilmek dünyasıdır burası.

Çocukluğumuzdu,gençlikti okul hayatı derken,
Asker ocağına düştük birden,
Ne kadar kısaymış bitiverdi hemen,
İş hayatını içinde bulduk kendimizi,
Sonrası evlilik malum.

Çocuklarımız girdi hayatımıza,
Ninni deyip zırvalarken okullu oldular,
Onları büyüt, okut evlendir,
Lakin kendimizi unuttuk bu hayatta,
Ne oldu yaşlandık mı yoksa,saçlar kırarmış
Nerede kalmıştık!
Hani çocukluğum gençliğim,
Nereye gitti o çocuklar,ev eskisi gbi,
Yapayalnız kaldık eşimle ben,
Hayat böyle bir şey geçiyor zaman...