Duvara sabiti zincirli beden
Kırmaya çalıştıkça demirleri
Eriyordu gün geçtikçe duvarlar
Biliyorken zamanla çürüyeceğini
Oysa ne eksik doğmuşuz bu dünyaya
Duvarın bedenimiz olduğunu bilmeden
Zincirlerle kaplandı bütün bedenimiz
Sonucunun toprak olacağını görmeden
Akıp gidiyordu zaman hayata doğru
İniş çıkışların onunla olacağını bilmeden
Bırakıyordu kendini akışa doğru
Balıkların da var olacağını görmeden
Devam ediyordu sesiz fırtınalar
Her an ortaya çıkacaklarını bilmeden
Yüzüyordu fırtınada gemiler
Orada batacaklarını görmeden
Zübeyde Özel
Kayıt Tarihi : 27.8.2024 23:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayat devam ediyordu biz olmadan aslında gerçekten biz olmadan sesizce doğan güneş, sesizce yanan ateş,filizlenen çiçek, ölen bir çok sebep hem de hiç biz olmadan ne güzel bilmeden yaşıyoruz değil mi?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!