Kendimize Gelelim Şiiri - İlhan Keskin

Acımasız nefretler musallat olmuş, masum yürekler aciz
Nankörler türemiş, hainler çöreklenmiş bahtlarımıza.
Yalancı ümitler verilmiş aldanası, kandırmalar sudan sebep
Ve avuntularla oyalanmış niceler, saf idi bütün algıları.
İnanmalarımız, bir ümide bağlanır olmuşken çaresiz.
Özlenesi beklentiler, hadi şimdilerden içimiz kavrulurken.
Yolları beklenesi olmuş umudun adı, hasret kemirmiş içimizi.
Muhabbetler eskiler olmuş, adamlar aranmış sohbetlere.
Selam yok, kelam yok, gözler kör kulaklar sağır, veballer ağır.
Bir pula satılmış hatır, güven ve itimat, yalancıya malzeme.
Ey insanlık, gitmiş elden adamlık, suratlar yalaka, suratlar çarık.
Kalplerde merhamet olmuşken nasır, medetlere muhtaç olacaksın asıl.
Bir gün sende düşersen acze, beklersin bana da merhamet etsinler diye.
Sana bin bir nimet vermişken yaratan, paylaş hak hukuktan ayrılmadan.
Gel bir arada olalım, ayrılmasın gönüller, muhabbetle figan etsin bu diller
Selam olsun vakti zamandır şimdi, nifak tohumları bize, hep ellerden geldiler.

20.07.2016
İlhan Keskin