Kendimiz Olamadık Yan Yana

Nedense hiç bir zaman kendim olamadım
Senin karşında
Ezik bir ruh halimle
Ayıplarken bir başkaları
Yani çetrefilli ve dağınık
Yokluğuna bulaşmış bir mürekkep iziydim
Beyaz kağıt üzerinde kirli bir görüntü arz eden
Say beni yıldızsız bir gökyüzünden
Yeşilsiz bir doğadan
Ve
Dalsız bir ağaçtan say beni

Oysa
Şimdi kuralsız bir şairim
Bütün imlaya hata telkin eden

Ve
Nedense hiç bir zaman sana 'bütünüm' diyemedim
Ben hep bir kadeh rakıyla bütünlendim
Sen başka kollarda
Bütünlendiğini sandın
Ben var/saydım

Şimdi ben de kendimi tam anlamıyla
Yüzeysel kıldım
Yokluğuna düşerek bir yar/dan
Bir sigara yaktım
Bir kadeh rakıyla ülkemi kurdum
Kuru bir hayalden ibaret
Çekip gittim kirlettiğim bütün aşk hikayelerinden
Bir beyaz kağıda dukunmaksızın
Kırıp bütün kalemlerimin uçlarını
Bir damla baldıran dökerek dilimin ucuna
Susturup gittim
Nedense ikimiz de yan yana iken
Hiç kendimiz olamadık

Mutlu esfer fırat