Seni özlemeye öyle alıştım ki
Dişlerimin arasında adını sıkmayı öğrendim
Kalbim kusuyor sevdanı
Dudaklarım yutmakta
Varlığın öyle bir yokluk ki
Güneş gibi ay gibi hava gibi
Karanlığa güneş olmak
Ateşe su olmak
Ne büyük zalimlik
Dikenlerden gül yapmak
Sözlerden şair yazmak
Ne büyük ahmaklık
Sözümsün sevgili
Ka’lu beladan sözüm
Şairimsin sevgili
Ben hala kendi sözüm..
(Mart 2011)
İshak YılancıKayıt Tarihi : 13.3.2013 20:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İshak Yılancı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/13/kendimin-sairi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!