Kendimin Köşeleri Şiiri - Nadir Keleş

İskoç ezgileri tutmuş yankılanamayanların elinden,
Kızıl ama sanki beyazmışçasına süzülmekteyken hayalleri,
Damla olmak istemesine şaşıran yeryüzüne haykırdı durdu o gece;
Sana değmek istemiyor düşlerim ey yaşlı küre,
Çarpıp dağıldılar onlar, ücralarımın köşelerine çünkü.

Saklı ve bir o kadar kasvetli bakışlardan yapılma ‘şey’e bakarken uyuya kaldı,
Sessiz ama sanki çağlayan gibi gürlemekteyken yalnız halleri,
Nokta olmak istemesine şaşıran gökyüzüne haykırdı durdu o gece;
Sende yüzmek istemiyor düşlerim ey nazlı dere,
Korkup boğuldular onlar, ücralarımın köşelerinde çünkü.

Bir ara sevdi, bir koca aralıkta sevildi hatta incindi, ufalandı ve azaldığıyla kaldı,
Bir başınalık vardı sokakların tadında, bir çırpıda gezdi o kimsesiz mahalleleri,
Bir ŞEY olmak istemesine şaşıran kendi yüzüne haykırdı durdu o gece;
Sende gezmek istemiyor düşlerim ey eski mahalle,
Dalıp kayboldular onlar, delip yok oldular ücralarımın köşelerini çünkü.

09.03.09