İnsandı dünyanın kendı etrafında döndüğünü sanan..
Ben olmazsam olmazları tekrarlayan seni yaşatan oymuş gibi efelenen...
Ben olmazsam sokaklarına bahar gelmez güneşin gülen yüzüne hasret kalırsın diyen...
ben varya diye başlayan sonu gelmeyen cümlelerın aslında bir hiçlikte kaybolmuşluğun çırpınışlarından başka hiç birşey olmayan...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,