Kendimi Yazıyorum Kızmayın Bana

Eray Çomak
16

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kendimi Yazıyorum Kızmayın Bana

İnsandı dünyanın kendı etrafında döndüğünü sanan..

Ben olmazsam olmazları tekrarlayan seni yaşatan oymuş gibi efelenen...

Ben olmazsam sokaklarına bahar gelmez güneşin gülen yüzüne hasret kalırsın diyen...

ben varya diye başlayan sonu gelmeyen cümlelerın aslında bir hiçlikte kaybolmuşluğun çırpınışlarından başka hiç birşey olmayan...

Sen kıymetimi bilmedınya gibi sitemler gönderen beni yokluğumda çok ararsın diye kurulan kibirli cümleler...

İnsandı ben diye benlikte kaybolan çürüyen...

Oysa hayat sen yokkende yaşanıyordu sen vardın yine birşey değişmemişti ve sen yok oldun yokluğa karıştın bir ateş yaktım ve seni yaktım küllerini göğe savurdum...

Ne yani sen yandın diye herşey yandımı sanıyorsun? pardon ama sen kendini ne sanıyorsun?

Bak herşey aynı...Mesela sabah ezenlarını iyi bir dosttun kollarında dinliyorum...pazar sabahları eyüp sultana gidiyoruz sen varkende yaşanıyordu aynı şeyler sen yokkende yaşanıyor işte...

Sahile gidiyorum eskiden olduğu gibi...martılarla konuşuyorum bazen sitemlerımde oluyor hep olduğu gibi...

maviye tutkunluğum ilk günkü gibi...değişmedi!

Değişen sadece bedenim yaşlanıyorum galiba...

Mezarlıklar ben olmazsam olmaz diyen insanlarla dolu...ama oluyor işte bak hiç boş yer yok herkesin yeri dolu insan öldüğüyle kalıyor değilmi...?

Bu gün kalemim vefasızlığı yazıyor engel olmaya çalışıyorum olabildiğim kadar...

Kendime dedimya sitemim yazmalarım kendime öfkem kendime ben kendimin katiliyim hergün öldürüyorum kendimi azar azar...

Sen öldüremedin beni...gücün yetmedi ne var ne yok sayıp döktün her sözün bir bıçak gibi saplandı bedenime kan revan içinde kaldım ama öldüremedin ölmedim işte...

Eray Çomak
Kayıt Tarihi : 8.7.2010 00:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Eray Çomak